Anladım ki yorulmuşum. Kendime bile tahammülüm kalmamış.
Bakmayın herşeyi kolay anlattığıma. Siz sadece yangından çıkan dumanı gördünüz.
Belkide tek suçumuz vardı. Elini vijdanına koymayan insanları kalbimize koyduk.
Büyütürsem derdimi büyüttüğüm derdim küçültür beni. Eğer küçültürsem o derdi işte o dert o zaman büyütür beni. Bende derdimi içime gömdüm.
Bir süre daha tedavi edilmezsem tenha bir yerdeki ağaçta sallanan tek şey dallar olmayabilir.
Seçtiklerinin vazgeçtiklerine değmediğini anladığın zaman, aynı yerlerde aynı acılarla birbirimize geç kalmış iki insan olacağız.
Bizim çiçeğimiz buralarda açtı buralarda soldu kızım. Biz usturanın keskin ucunu buralarda tanıdık.
Boğulmak için suya ihtiyacım yok, düşüncelerim fazlasıyla yetiyor.
Bir gün sana bütün hikayemi anlatacağım ama inan bana yüzümdeki gülümsemeyi nasıl koruduğumu soracaksın.
Düşmanın düşmana yapmayacağı şeyleri ben sevdiklerimdem gördüm.
Gözlerin hasretle bakarken, nedir bu dilindeki sessizlik?
Bir gül kadar güzel ol ama dikenleri kadar zalim olma birine öyle bir söz söyleki ya sonsuza kadar yaşat yada bir defada öldür ama asla yaralı bırakma.
Herşeye güldüğüm için anlaşılmıyor içimdeki fırtına.
Güzel günler gelirmi bilmiyorum ama geçen günler çok şey aldı bizden.
Hayatın yükü bir gün yorarsa seni, yere çok ama kimseye yaslanma.
Her şey geçer ama her şey unutulmaz.
Her yara yeni bir şey öğretiyor insana. Ayakta kalmayı öğrenmiş insanlar için kaybetmek büyük bir mesele değil.
İlk defa yıkılmadım ki bu yalancı dünyada. Elbet yine kalkarız.
Kim ne yaşattıysa aynısını yaşasın. Yaşasın ki ne hissettiğimi anlasın.
Kimse kimseden üstün değildir. Dikkat edin, hak sizi hür yaratmışken hırs sizi kül etmesin.
Sayfa 1 / 2