Bir gün gözlerin bir noktaya dalarsa bilki seni düşündüğüm gündür. Bir gün kulağında bir çınlama duyarsan bilki ismini andığım gündür. Bir gün titreyip uyanırsan bilki resmini öptüğüm gündür. Bir gün sebepsiz yere ağlarsan o güzelim gözlerinden yaşlar süzülürse bilki aşkından öldüğüm gündür.
Dün gece seni yıldızlara anlattım. Hepsi dinledikçe daha bir parladılar. Ama ayrı olduğumuzu söylediğimde. Hepsi birer birer kaydılar. Beraberliğimizi dilemem için.
Dudaklarımdan düşüremediğim bir sıgara gibisin. Üstelik öyle bir illetsin ki bir sara gibi her daim uykularımda beni nöbet nöbet yokların. Öyle uslanmaz öyle utanmaz nöbetlerine alışamadım. Her acıyı taşıdım da yüreğimde bir sebsizliği taşıyamadım. Gittiğin gün o acı ile yaşayamam demiştim. Beden yaşadıda ruh toprağa karıştı çoktan. Hiç yüzün gülmesin. Nefretimsin.
Güneşin rengine benzemez gecenin rengi, üşütür ayaz korkutur karanlık.
Bugün bir gariplik bir hüzün var yüreğimde ya ben fazlayım bu şehirde yada biri eksik.
Biran gelir seversin tutamazlar seni düşünmek bile zordur. Kaybetmekten korkarsın. Tutunmak istersin sıkıca.
Ama korkarsın ya bırakır ya sevmezse beni.! Sabır dersin beklersin ve sonra; sonra uçurumun kenarında bulursun kendini.! Sevmek buymuş dersin ve ağlarsın yağmurla birlikte. Tutan yoksa elinden ya tıkarsın kulağını sarılırsın yalnızlığa, yada bir yıldız misali "Kayıp gidersin sonsuzluğa"
Yüreğim ağlamak ister gözlerim izin vermez.
Görmek ister kader izin vermez.
Gönlüm kavuşmak ister yollar izin vermez.
Seni unutturmaya kimsenin gücü yetmez.
Yaralarımı sarmak isterken karşıma çıktın kapanmaya başlandığını hissettiğim anda daha beter yaraladın beni şimdi git bişey söyleme anlamsız kelimeleri kulanmaya kalkma o kadar küçülme gözümde bari şimdi sadece git ama benden aldıklarını geri vererek.
Bir hiçken annemle babamın birkaç dakikalık sevgisinden oluverdim.Derken 9 ayda dünyaya geldim.Anneme onun kokusuna, sütüne muhtaçtım.
Aylar sonra yürümeye başladığımda bir koltuk kenarına muhtaçtım. Deken koşmaya başladım; koşarkende beni kollayan birine muhtaçtım. Yıllar geçti okul çağı geldi çattı ve öğrenmek içinbi öğretmene muhtaçtım.Derken ergenlik çatkapı misali geldi ve birden bebek oldum anneme muhtaç kaldım. Eee sürekli aynı seviyede okuyacak değiliz derken lise geldi. Büyüdük ya kimseye muhtaç değiliz olmayacağızda. Sevdim; çok sevdim ve şimdi yine birine muhtacım. Sevdiğime! Hayat işte eninde sonunda beni bir şeylere muhtaç etmeyi başardı. Artık tek muhtacım sen olduğun, bu lanet dünyada beni umut etmeye muhtaç etme.
Birgün görürsen beni yıkılmış harap bir köşede korkma yaklaş cesaret bulursun kendinde yanındakiler sorarsa;" O yıkılmış kim." diye bütün gururunla söylersin ;"Benim eserim." diye
Hep kalanlara gidenleri kattım! Bir gün yerine geçemediler. O kalanlara gidenleri kattım yine bir tane sen edemediler. Zor geldi ayrılık alışamadım.
Önce düştüğümde kalkmayı öğrendim, sonra aleve dokunduğumda acıyı.
Sevmeyi öğrendim sevilmeyi sonra terkedilip beklemeyi.
Sayende unutulmayı da öğrendim, herşeyi öğrendim de yalnız; unutmayı öğrenemedim.
Özür dilerim SENİ SEVDİĞİM İÇİN.
Özür dilerim GÖZLERİNE BAKTIĞIM İÇİN.
Özür dilerim ELLERİNİ TUTTUĞUM İÇİN.
Özür dilerim SENİ ADAM SANDIĞIM İÇİN.
1 yıl önce
2 yıl önce
2 yıl önce
2 yıl önce
2 yıl önce