Zamansız geliyorsun aklıma... Gece ve gündüz ayrımısız! Ya bir ışığın tam ortasında dağıtıyorsun aklımı ya da gecenin bilmem kaçında bölüyorsun uykumu. Ya gözlerin geliyor aklıma ya da hayalin çıkıyor karşıma... Unutuyorum unutmasına da, seni değil! Senden başka her şeyi...
🧑🏻🦰: Ayrılırsak ne yaparsın?
👨🏻: Eski sevgilime giderim.
(Ertesi gün ayrılırlar. Erkek, kızın evine giderek kapısını çalar.)
🧑🏻🦰: Ne arıyorsun burada?
👨🏻: Ayrılırsak eski sevgilime giderim demiştim.
Vedalar vardır sevenleri ayıran. Ayrılıklar vardır özleyenleri ağlatan. Özlemler vardır kavuşmayı aratan. Bir de ben varım, seni bir an olsun unutmayan...
Kalp dediğin bilir imkansızlık şiirini... bilir de, ya gözlerim?
En yaralı yerim...
Gözlerim gözlerinsiz kalınca ben sabahı nasıl ederim?
Kararmaz mı bütün dünyam, bir ömür...
Ya nasıl öğreteyim sende ki imkansızlığımı ellerime?
Bir an bile kavuşamayan ellerimiz nasıl da yıkmakta bunca şeyi, ne tuhaf...
Oysa benim başım en çok senin göğsüne yakışırdı...
Başım ki tam omzuna yatmalıktı...
Ben artık bu yetim başla hiçbir hayale ağlayamam...
Sonra boynum... ki dalından düşen bir yaprak...
Mevsimsiz sürgün yedim senden ayrı bir ömre doğarak...
İnsan yalnız kalbiyle sevmez ki, unutmaya ilk oradan başlasın...
Unutmak kör kuyu, dipsiz karanlık.
Nereden başlamalı unutmaya seni, bilmem ki...
Senden başladım unutmaya kendimi...
Gitmek kolay ya sonrası ? Silebilir misin sende kalan dudaklarımın nemini? Atamazsın biliyorum, sende solan yüreğimi. Ver bana, düşlerini ver bana, eski gülüşlerini.
Yaralarıma merham olmanı isterken zehir oldun. Başkalarına ilaç olup bana yara oldun. Herkese yetiştinde bir bende yoruldun.
Biz kimsenin vazgeçilmezi olmadık. Bize hep iyiki varsın diyerek gittiler. İyi biri olmak ziyan etti bizi.
Ben seni uyurken de izlemiştim ama rüyanda başkası varmış.
Ayrılıklar, insanın en çok acı çektiği anlardır. Ama ayrılıklar, insanın da en çok büyüdüğü anlardır.
Ayrılık, bir kez yaşandığında insanı değiştirir. Her ayrılık, bir sonrasını düşünmeyi, özlem duymayı, hatırlamayı öğretir.
- Nâzım Hikmet
Ne güzel sözler söylerdik birbirimize, zamansız geldi ayrılık rüzgarı sevgimizin üstüne alışamadım sensizliğe bırakma aşkım tut ellerimi.
Keşke her aşk mutlu bitse, keşke her gerçek sevgi layık olanda kalabilse veya unutmak mümkün olabilse!
1 yıl önce
2 yıl önce
2 yıl önce
2 yıl önce
2 yıl önce