Sözler

İsteyipte sahip olamadığım herşeyin yerine seni koyduğum zaman anladım ki herşeye sahipmişim çünkü sen herşeyden değerlisin.

Aşk kaçmaktan çok kovalamayı gitmekten çok beklemeyi görmekten çok özlemeyi dokunmaktan çok düşünmeyi sever ve aşk öyle bir hainki nerede imkansız varsa onu seçer.

Kimbilir hangi akşam güneşle beraber bende söneceğim. Kimbilir hangi ellerden son suyumu içeceğim. Belki seni göremeden öleceğim.

FAKAT SENİ EBEDİYEN SEVECEĞİM.

Sen hayata ne verirsen hayat sana senin verdiğini geri verir ben hayata ne verdim bilmiyorum ama hayat bana ummadığım kadar değerli olan birşey verdi, seni.

Bir şiir yaz bana içinde alabildiğince mutluluk olsun ayın gölgesinde unutulan sevgi tohumlarıyla yeşere dursun veya bir şarkı söyle özlemimdeki sevgiliyi anlatsın yağan yağmurlarla ıslanan bedenimi parlayan gözleriyle kurulasın.

Bir yürek nelere yeterse, bir can bir canı ne kadar severse, damardan ne kadar çok an geçerse, yaşam ölüme nasıl değerse, sende benim için o kadar değerlisin.

Bizim toprağımız gül toprağıdır ne çiçek soldurur nede sevdasına toz kondurur bizim aşkımız yollara benzer yolcular biter ama yol asla bitmez.

Durup sebepsiz yere ağladığın oluyor mu? Sonra özlemin alevler gibi fışkırıyor mu her yerinden? Akşama yakın saatlerde bir efkar basıyor mu içini? Onu çiçeklerden kuşlardan bile kıskanıyor musun? Yokluğunda dünya sana zindan oluyor mu? Seviyorsun o zaman.

Gecemidir insanı düşündüren yoksa insanmıdır hüzünlenmek için geceyi bekleyen, gecemidir seni bana düşündüren yoksa benmiyim seni düşünmek için geceyi bekleyen.

Ağaçtan düşen yaprak kurumaya gönülden düşen insan unutulmaya mahkumdur sen ne ağaçtan düşüp kuruyacak yaprak nede unutulacak insansın.

Her saat seni düşünüyorum, her dakika seni özlüyorum, her gün rüyalarımda her hafta hayallerimde her ay hislerimde her yıl yanımda olur musun ?

Hayatta 2 umudum var biri özgürlüğüm diğeri sen. Özgürlüğüm için herşeyimi senin için özgürlüğümü veririm BİRTANEM.

Bakışlar vardır insanı ömür boyu ağlatan. Yollar vardır aşılması güç olan. Kalpler vardır acılarla parçalanan. Ve insanlar vardır hiç unutulmayan. Sanma beni sevipte bırakanlardan. Benim sevgim mezara kadar olandan.

Sen benim incimdin parıldayan masum güzelliğinle seni sarp kayalıklardan tırnaklarımla kazıdığım bir istiridyede bulmuştum ve bir daha kaybetmeyeyim diye kalbimin derinliklerine gömdüm.

Gözlerin, yıldızlardan daha parlak, gülüşün ise dünyadaki tüm çiçekleri kıskandıran bir romantizm taşıyor.

Gözlerini kapat, bir dilek dile içinden benide geçirerek, farzetki elinde papatya denilen çiçek, başla yapraklarını koparmaya seviyor sevmiyor diyerek, seviyor çıkanları kendine sakla sevmiyor çıkanları bana gönder, gönderki anlatayım onlara seni ne kadar çok sevdiğimi.

Biliyorum sen bir güneşsin etrafında bir sürü gezegen var. Ama şunuda unutma ben Dünya'yım yalnız bende hayat var.

Sevgilerin en güzeli seni sevmek özlemlerin en güzeli seni özlemek ve hayatın tadı sabah kalktığımda senin varolduğunu bilmek.

Güneşin doğuşuna aldanma vakti akşama kadardır, ay ışığına aldanma ömrü sabaha kadardır, aramızdaki uzaklığa sakın aldanma çünkü kalbim gölgen kadar yakındır.

Kırıyorsa sözlerim susarım bir daha konuşmam. Rahatsız ediyorsa varlığım ölürüm karşına çıkmam. Rahatsız eden sevgim ise; üzgünüm ona engel olamam.