Sözler

Gözlerini kapat, bir dilek dile içinden benide geçirerek, farzetki elinde papatya denilen çiçek, başla yapraklarını koparmaya seviyor sevmiyor diyerek, seviyor çıkanları kendine sakla sevmiyor çıkanları bana gönder, gönderki anlatayım onlara seni ne kadar çok sevdiğimi.

Biliyorum sen bir güneşsin etrafında bir sürü gezegen var. Ama şunuda unutma ben Dünya'yım yalnız bende hayat var.

Sevgilerin en güzeli seni sevmek özlemlerin en güzeli seni özlemek ve hayatın tadı sabah kalktığımda senin varolduğunu bilmek.

Zannetme ki gözlerim sana baktıkça bıkacak, ölsem de ruhum seninle kalacak, kapanırsa gözlerim senden önce bu hayata, inan ki son sözüm seni seviyorum olacak.

Aramızdaki mesafeler ne kadar uzun olursa olsun sonsuzluğa giden tüm yollara adını yazdım. Hangi yoldan geçersen geç seni sevdiğimi okuyacaksın.

Güneşin doğuşuna aldanma vakti akşama kadardır, ay ışığına aldanma ömrü sabaha kadardır, aramızdaki uzaklığa sakın aldanma çünkü kalbim gölgen kadar yakındır.

Kırıyorsa sözlerim susarım bir daha konuşmam. Rahatsız ediyorsa varlığım ölürüm karşına çıkmam. Rahatsız eden sevgim ise; üzgünüm ona engel olamam.

Yeni bir gün, yeni bir başlangıç. Yeni bir umut ve soğuk ve yağışlı bir bayram sabahı. Heyecanlıyım ve suskun ve daha cesaretliyim. Uzaklardan gelen, içimde bir yerlere gizlenmiş, sadece sesini duyabildiğim bir yabancı. Karşımda... Yabancı değil artık bana ve duygularıma. Zaman akıp gidiyor... Duyulması istenenler duyuluyor... Bazen sessizlik alıyor sözü. Bazen de bakışlar anlatıyor söylenemeyenleri... Neydi istenen?

Yaşadığımızın, paylaştığımızın adı neydi? Her şey söylenmiş miydi? Derken... Zamanı gelmişti ayrılığın... Bir yabancıydın beklediğim... Ve şimdi sevdiğim adamsın, özlediğim... Seviyorum seni.