Kapattım ben o defteri ve artık kimsenin bana hatırlatmasını istemiyorum.
Kelebeklerin çocuklardan daha uzun yaşadığı bu Dünyada sana hangi şiiri yazayım?
Kimse kimseden üstün değildir. Dikkat edin, hak sizi hür yaratmışken hırs sizi kül etmesin.
Yürüdüğün yolda kimseyi bekleme, işi düşünce o sana yetişir.
Küçümseme, kimseyi...! Nokta da küçüktür ama bitirir cümleyi.
Benim acıya verecek bir şeyim kalmadı henüz. Mutluluktan alacağım var. Yarınlarım var, kendimle olan savaşım var. Doğruların yeri yoktur bu dünyada ama yalaka ve yavşakların sevenide çoktur övenide.
Çoğu şeyi kazanırken, bazı şeyleri kaybedersin. Hayatta öyle seçimler yapki kazandığın şeyler, kaybettiklerine değsin.
Özlediğim ölüler var. Birde yüzünü görmek istemediğim diriler.
Bazı insanlar sahip olmadıkları kalitenin, ait olmadıkları kişiliğin ve yaşayamadıkları mutluluğun reklamını iyi yaparlar.
Sen güçlüsün dediler sırtıma dağları verdiler. Ne çocukluğumu yaşayabildim ne gençliğimi. Sonrsan onlara hangisinin umrunda ki?
Gerçek şu ki sende öleceksin, onlar da ölecekler.
Seni aşağıya çekmeye çalışan herhangi biri zaten senden aşağıdadır.
Bollukta şımarmadık, yoklukta kıskançlık yapmadık. Şeref insana bir kere verilir.
Sevilmiyorum çünkü yalaka değilim, çevrem yok çünkü sahte değilim.
Size karşı saygısı olmayanların sevgisi beş kuruş etmez.
Taş taşı laf taşıma. Taş taşırsan yorulursun laf taşırsan boğulursun.
Allah göstermesin dediğimiz her şeyi üç boyutlu yaşadık.
Umut verip güven aşılayıp yarı yolda bıraktığın insanın gönül sadakasını her iki dünyada veremezsin!
Seni unuttum diye üzülme her köpek havladığında aklımdasın.
Vefa bulaşsın gönlünüze, bu nankörlük ve sahtelikle koca ömür Vallahi geçmez.
Sayfa 2 / 3