Tilkiyi canından eden güzel postu, insanı canından edende kahpe dostudur. Unutmaki, gölgen bile karanlıkta seni terk eder.
Ortaya kemik atmadıkça kimin köpek olduğunu bilemezsin.
Ekmeğim, aşım helal olsun yiyene içene. Ama hakkım helal değil; dost gibi görünüp kuyumu eşene.
Kaybedecek bir şeyim kalmadı, son oyunumu oynuyorum. Sırtımı Allah'a gözümü size diktim.
Nankörle selamı keseli çok oldu. Benciller sırasını bekliyor, az kaldı.
Kaçıranlar ve tekrar yaşamak isteyenler için gelmedik biz bu dünyaya. Zamanında kıymet bilmeyenlere ne tekrarımız olur ne de özetimiz. Herkes bir yaşam seçer biriyle ya da bir şekilde. Seçtiği yaşamın bedelini kendisi öder.
İki kural var, bu iki kuralı sakın unutma. Zehirden şifa, kahpeden vefa beklenmez.
Yağmur bitince şemsiye yük olurmuş insana. Tıpkı menfaati bitince sohbeti kesen insanlar gibi.
Acı'nın çıraklığı yapılmadan Huzur'un patronu olunmaz.
Susmam bile bir cevaptır. Serserilere cevap vermekten acizim sanma, aslanlar köpeklere cevap vermezler.
Kavgamın olduğu gün dostum olmaz. Unutma, gölgen bile karanlıkta seni güneşe satar.
Bir insana ihtiyacınız bittiği halde değer vermek, kıymet bilmek ve vefa göstermek ruhtaki asaletin ve karakterin ortaya dökülüş biçimidir. Bu kimseye sonradan öğretilmez. Ruhunda ya vardır yada yoktur. Önce şeref sonra hayat.