Nankörle selamı keseli çok oldu. Benciller sırasını bekliyor, az kaldı.
Kaçıranlar ve tekrar yaşamak isteyenler için gelmedik biz bu dünyaya. Zamanında kıymet bilmeyenlere ne tekrarımız olur ne de özetimiz. Herkes bir yaşam seçer biriyle ya da bir şekilde. Seçtiği yaşamın bedelini kendisi öder.
İki kural var, bu iki kuralı sakın unutma. Zehirden şifa, kahpeden vefa beklenmez.
Yağmur bitince şemsiye yük olurmuş insana. Tıpkı menfaati bitince sohbeti kesen insanlar gibi.
Acı'nın çıraklığı yapılmadan Huzur'un patronu olunmaz.
Susmam bile bir cevaptır. Serserilere cevap vermekten acizim sanma, aslanlar köpeklere cevap vermezler.
Kavgamın olduğu gün dostum olmaz. Unutma, gölgen bile karanlıkta seni güneşe satar.
Bir insana ihtiyacınız bittiği halde değer vermek, kıymet bilmek ve vefa göstermek ruhtaki asaletin ve karakterin ortaya dökülüş biçimidir. Bu kimseye sonradan öğretilmez. Ruhunda ya vardır yada yoktur. Önce şeref sonra hayat.
Allah korkusundan bahsedip menfaati uğruna iftira atanlar. Dostluktan bahsedip dakikada arkadaşını satanlar. Mertim deyip dansöz gibi kıvırtanlar bizden uzak olsun.
Ben kimsenin karşısında hazır olda durmadım. İtin köpeğin karşısında boyun büküp yalvarayım diye büyümedim. Gücümün yetmediğini bilsem dahi gözümün gördüğünden zerre korkmam.
En tehlikeli düşman düşmeni bekleyen dostundur. Şunu unutma düşman kör nişancıdır ama dost nereden vuracağını iyi bilir.
İyiki vijdanım var. Yoksa bu aklın size neler yapabileceğini tahmin bile edemezsiniz.
Eğilsek ne kapılardan geçerdikte. Herşeye rağmen dik durmak bize. Menfaati için eğilmekse şerefsize yakışır.